Mijn eerste 2 weken Zuid-Afrika!

Hallo iedereen!
Ik zal de eerste twee weken van mijn avontuur in Zuid-Afrika even met jullie delen. Maar waar te beginnen? Elke dag heb ik namelijk nog zoveel mee gemaakt dat ik van elke dag wel een boek kan schrijven!

De eerste week hadden we de introductieweek. Toen wij aankwamen op het weeshuis (GGA) werden wij onthaald door de ‘Young Zulu Warriors’. Zij zijn een groep die door middel van dans en zang een optreden geven. Echt super was dit! Ze hebben hierbij echt een Zulu-dans, super leuk om te zien en wat kunnen ze ook zingen, ongelofelijk!
Toen wij ons huisje binnenkwamen, was het een stukje primitiever dan ik had verwacht. Voor de douch moeten we naar een huisje verderop lopen, alsof je op de camping zit! Verder hebben we een keuken met daarin een tafel en verder 3 slaapkamers met stapelbedden. Eigenlijk te klein om met 11 mensen in te wonen, maar oké, ook dat moeten we maar accepteren..

Verder was de eerste week kennis maken met de kinderen en zijn we op trip gegaan naar Johannesburg en Soweto. Dit was erg indrukwekkend om te zien. Voornamelijk Soweto heeft een enorme indruk op mij gemaakt. Hier zijn wij namelijk naar de krottenwijken gegaan en zijn wij ook bij mensen binnen geweest. Hierbij kregen wij uitgelegd dat in deze huisjes van golfplaten die ongeveer 12 m² waren, 10 mensen moeten leven. Wij stonden er op dat moment met ongeveer 7 mensen in, waarbij wij toen al dachten, hoe kunnen zij hierin leven!? Wij hadden op dat moment ook nog wat eten over en hebben dit aan de kinderen kunnen geven, echt de kinderen waren binnen no time om ons heen en vonden het ook helemaal geweldig wanneer we foto’s van ons maakten, ze gingen er helemaal voor poseren en bleven rondwarrelen om ons heen en roepen dat we foto’s moesten maken.
Ook zijn we naar de voetbalwedstrijd gegaan in Johannesburg, hierbij zijn we naar het WK-stadion geweest. Wat was dit geweldig om een keer mee te maken, een enorm mooi stadion! Toen we er heen gingen kwamen we langs een soort parkeerplaats (lees weiland) waarbij mensen zwaaiden en zeiden dat we daar op moesten gaan. Dus wij tegen Sigle (onze chauffeur) zeggen dat we daar heen moesten, maar nee hij reed gewoon door. Wat wij natuurlijk vrij bijzonder vonden, maar hierna bleek dat die andere mensen proberen geld te krijgen van toeristen zoals wij en dan je auto leeghalen terwijl je relaxed de wedstrijd zit te kijken. We moesten wel even wennen dat wij hier de bezienswaardigheid van de avond waren. We gingen op een lege plek zitten, maar binnen no-time was alles om ons heen vol en zat iedereen foto’s van ons te maken of wou met ons op de foto omdat wij daar de enige blanken waren, hilarisch! Bij een wedstrijd hoort natuurlijk ook een biertje, dus Iris, Els en ik gingen dit halen. Na het halve stadion te hebben rondgelopen, kwamen we onder begeleiding van een soort beveiliger bij het tentje waar bier werd verkocht. Je moet je dan voorstellen dat er een tentje staat met daarom heen allemaal hoge hekken en bij de ingang security, dus het zag er allemaal nou niet bepaald gemoedelijk uit. Het werd ons op het hart gedrukt om goed op onze spullen te passen en alles heel goed te verbergen, omdat dit nou niet echt heel veilig was. Dus wij nog, zo dorstig als we waren, een poging doen om naar binnen te gaan. Hier werd direct al aan mij gezeten om te kijken of ze iets konden stelen. Toen wij eenmaal door de drukte binnen waren, stond er nog een enorm lange rij met dronken mensen en de sfeer was ook nou niet bepaald om naar huis te schrijven. Dus zo verstandig als wij waren, zijn we maar weer terug gegaan en maar weer bij een bekend tentje een colaatje gehaald. Laten we maar zeggen; weer een ervaring rijker.. Natuurlijk heeft Johannesburg gewonnen dus het was een groot feest! Echt deze mensen maken een enorm feest van de wedstrijd, zoveel toeters, dans en zang heb ik nog nooit meegemaakt tijdens een wedstrijd, geweldig!
Ook zijn we naar Drakensberg gegaan. Wat was dit mooi! We zaten in een enorm mooi hostel met een jacuzzi en de kamers waren geweldig! Het was het paradijs op aarde voor ons! In de middag zijn we een rondje gaan wandelen, waarbij we werden opgeschrikt door een dier dat de bosjes uitsprong. We hebben het op een lopen gezet en zo snel mogelijk naar het hostel terug gegaan, we hadden het hart in onze keel zitten! Achteraf bleek dit dus een springbok te zijn.. Hierna gingen we ons even omkleden voor de jacuzzi. Iris was even buiten en kwam in een keer rennend naar binnen. Het bleek dat er een slang bij onze kamer zat, dus wij als helden op sokken naar buiten met de zaklamp om te kijken of we hem konden zien. We konden hem zo duidelijk horen dat we zeker wisten dat hij dichtbij de kamer zat! Verschrikkelijk eng! Maar blijkbaar was dit hier de normaalste zaak van de wereld.. Dus wij die dag ons al 2 keer kapot geschrokken door dieren, wij waren dus wel toe aan een biertje in de jacuzzi! Wat heerlijk om even een beetje luxe te hebben en hebben er dus optimaal van genoten!

Toen we terug waren hebben we de voedseldropping gedaan in de vallei waar wij zitten. Wij zitten in een heel arm gebied, waarbij GGA op één van de bergen zit. Wij zijn hierbij met de auto door de vallei heen gegaan om voedselpakketten uit te delen. Deze voedselpakketten zijn net voldoende om niet te overlijden. Hier zit namelijk in; 10 kg rijst, 10 kg meel, fles olie, zeep, wc-rol, thee, suiker en zout. Hier moet soms een gezin van 10 mensen een maand mee rondkomen. Toen wij bij de “huisjes” (soms gemaakt van klei/grond) langskwamen, vertelde Napilo (een werkster bij GGA) ook soms de verhalen over de mensen. Zo gingen we ook een profiel aanmaken voor 2 jongens van 14 en 18. De ouders waren overleden en lagen voorin de “tuin”. Zij zijn afhankelijk van eten dat ze heel af en toe krijgen van de buren. Zij koken buiten en hebben geen WC. We kwamen de jongen toen ook tegen en hebben hem een voedselpakket gegeven, hij had werkelijk de tranen in zijn ogen van dankbaarheid, heel mooi maar ook super treurig om dit te zien. Dit was toch ook wel echt het verhaal wat mij nog altijd bij blijft.
Ook is het hier heel normaal dat wanneer een moeder met kinderen een nieuwe vriend krijgt, de kinderen onderbrengt bij de oma, omdat vaak de nieuwe vriend niets met de kinderen te maken wil hebben. We kwamen dan ook bij een oude vrouw die 10 kleinkinderen opvoedde. Zij kregen ook maar één voedselpakket. Maar wat waren deze kinderen ook vrolijk! We werden onthaald met dans en zang en de kinderen kwamen al aanrennen toen wij nog op de zandweg stonden. Het is zo bizar om te zien soms dat kinderen zo vrolijk en blij kunnen zijn, terwijl zij helemaal niets hebben! Hier kunnen wij als Nederlanders soms nog best eens een voorbeeld aan nemen!

In de tweede week hebben we verder kennis gemaakt met de kinderen en zijn we van start gegaan met ons project. Wij geven op GGA kinderen huiswerkbegeleiding. Hierbij hebben we de kinderen verdeeld. Ik heb Mandla als kind gekregen, dit is een jongen van 10 jaar oud. Hij was mij al vanaf de eerste dag opgevallen in zijn manier van contact maken, toen ik wist dat ik met hem samen moest gaan werken, wist ik ook direct dat ik met hem nog hard aan de slag kon gaan! Maar ook zag ik zijn leuke kant en weet ik dat we een leuke tijd tegemoet kunnen gaan, dus ik heb er zin in!
Samen met Iris doe ik het project, wij gaan hierbij een protocol maken voor de vrijwilligers. Want deze is er namelijk nog niet en voor nieuwe vrijwilligers is het soms onduidelijk wat er gedaan moet worden en hoe je om kan gaan met kinderen met hechtingsproblematiek. Een ontzettend leuk project, waar we veel zin in hebben!

Tot de volgende keer!

Groetjes Lotte